Tussen kunst en pragmatisme
Marktl/Wasungen - In het kader van een internationale wedstrijd kreeg het architectenbureau Atelier ST uit Leipzig de opdracht voor de bouw van het Kunsthaus in de Nedersaksische stad Göttingen (Duitsland). Vanuit hun ervaring met de realisatie van kunst- en cultuurgebouwen creëerden de architecten een ideale tentoonstellingsruimte onder een bronzen PREFA-dak, voor zowel hedendaagse werken op papier als voor fotografie en nieuwe media. "Geen elitair gebouw maar een eenvoudig huis waarin de kunst uitstekend tot haar recht kan komen". Zo verklaart Schellenberg-Thaut de achterliggende gedachte waarmee haar bureau tijdens het project aan de slag ging.
Uitstekend gepland
Met het Kunsthaus vult Atelier ST een leemte op in het gebied rond de Sint-Nikolai kerk in het oude stadscentrum. De capaciteiten van het perceel, dat uitgever Gerhard Steidl ter beschikking stelde, moesten zo optimaal mogelijk worden benut. In een beperkte ruimte ontwierpen de architecten een gebouw met overhangende bovenverdiepingen, waarvan de robuustheid wordt verzacht door een beige gevel van gekamd gips. Omdat de tentoonstellingen centraal moeten staan, werd bewust afgezien van een extraverte stijl en voor een eenvoudige architectuurtaal gekozen.
Essentiële beslissing
De keuze van een Prefalz-dakbedekking is doorslaggevend voor de eigentijdse, rustige en monolithische uitstraling van het gebouw in het middeleeuwse stadsweefsel. „We wisten al heel vroeg dat het dak van cruciaal belang zou zijn voor het hele gebouw. Dit idee ontstond door rechtstreeks de omgeving en de stad te observeren”, benadrukt Silvia Schellenberg-Thaut. Het team realiseerde een zadeldak met dragende houten gordingen en gevelwanden van gewapend beton. Dit creëerde een ruime zolder die samen met drie andere verdiepingen voldoende ruimte biedt voor workshops, tentoonstellingen en kantoorruimtes.
Met ongeëvenaarde expertise
Dakconstructie-ondernemer Jens-Norbert Schmidt toonde zijn ervaring en passie al tijdens de planningsfase en bleek voor de architecten de ideale partner. Samen met zijn team slaagde Schmidt erin het probleem van de onvermijdelijke materiaaluitrekking onder controle te krijgen door de ongewoon lange platen van dit dak slim op te delen. Om de dakoppervlakken zoveel mogelijk te laten passen in het omringende daklandschap, bestond de wens om zichtbare luchtuitlaten voor het hightech airconditioningsysteem, dat bij museumruimtes over meerdere verdiepingen loopt, grotendeels te elimineren. De dakdekkers overwonnen ook deze hindernis door nauw samen te werken met de architecten en andere betrokken vakmensen.
Materiaal:
